■ نمایش احساس؛ پیش‌درآمدی بر روز مادر به بهانه روز تولدم! بخش عمومی

نمایش احساس؛ پیش‌درآمدی بر روز مادر به بهانه روز تولدم!



امروز با صدای SMS همراه اول از خواب بیدار شدم و دیدم که روز تولدم رو تبریک گفته!
تازه یادم اومد، روز تولدمه! و 36 سال پیش در چنین روزی، مامان مهربونم رو از خواب و استراحت انداختم و زورکی خودمو بین مردم این دنیا جا کردم! دلم گرفت! گوشی رو برداشتم و پیامک زیر رو نوشتم و برای مادرم ارسال کردم:


سلام علیکم.
از اینکه 36 سال پیش در چنین ساعاتی مزاحم خواب و استراحت شما شدم و فرستادمتون بیمارستان، معذرت میخوام.
با عجله ای که داشتم، یه هفته زودتر از روز مادر، شما مامان شدین!
از زحمت ها و رنج هایی که بخاطر من متحمل شدین، متشکرم و از اینکه نتونستم فرزند خوب و قدردانی باشم، عذرخواهم.
پیشاپیش روزتان هم مبارک.
همواره محتاج توجه و دعای خیرتون هستم...
التماس دعا...


.
.
.
و در این بین، چند قطره اشکی هم ریختم...
.
.
.
اما بعد از مدت کمی این پیامک رو از مامان دلسوز و مهربانم دریافت کردم:


سلام علیکم فرزند عزیزم.
از اینکه در همین لحظات، 36سال پیش، دل همه فامیل رو شاد کردی و مایه آرامش من بیچاره شدی، از خدا متشکرم.
تو که بچه خوبی بودی، من که نتونستم مامان خوبی باشم، واقعا با اشکی که الان از چشمام سرازیره، معذرت میخوام و ازت متشکرم. فرزند مهربانم...
.
.
.
و اینجا بود که بازهم شرمنده شدم و یه دل سیر اشک ریختم!
.
.
.
.
وقتی با یک پیامک "کوچیک و ساده" میشه دل "بینهایت بزرگ و پیچیده" مادر رو بدست آورد، چرا دریغ می کنیم؟

پیشنهاد میکنم، قبل از اینکه کامنتی برای این روزنوشت بگذارید، همین الان، در هرحالی هستین، احوال مادرتون رو بپرسید، و شادشون کنین. هم ایشون رو و هم خدا و ملائکه ش رو...
.
.
و دیگه نتونستم پاسخی شایسته براشون پیدا کنم و بفرستم!! به نظر شما چی جواب بدم؟