■ خداوندا... بخش عمومی

خداوندا
من از تنهایی و برگ ریزان پاییز، من از سردی زمستان
من از تنهایی و دنیای بی تو میترسم

خداوندا
... من از دوستان بی مقدار، من از همراهان بی احساس
من از نارفیقیهای این دنیا میترسم

خداوندا
من از احساس بیهوده بودن، من از چون حباب آب بودن
من از ماندن چو مرداب میترسم

خداوندا
من از مرگ محبت ،من از اعدام احساس به دست دوستان دور یا نزدیک میترسم

خداوندا
من از ماندن میترسم ،من از رفتن میترسم

خداوندا
من از خود نیز میترسم

خداوندا پناهم ده



خداوندا پناهم ده


مرا دریاب و به سوی خویش بازگردان ،

دستان مهربانت را بگشا


که سخت نیازمند آرامش آغوشت هستم

خیلی دنبال منبع شعر زیبای فوق گشتم.

ظاهرا از کتاب قصر آرامش پدیدآورنده : امین امین‌بوشهری می باشد.)
)